Gezi Parkı..

İstanbul'da olamadığım için çok üzüldüğüm anlardan birindeyim yine. Bende orada olmalıydım bende direnmeliydim. Günlerce oturmalı biber gazına aldırmadan orantısız güce aldırmadan orada o yürekli insanlarla birlikte olmalıydım.
Doğru zamanda doğru yerde değilim ne yazık ki.. !

Bu yazının sonuna güzel bi resim koymak isterdim öyle görelim biraz daha umutlanalım diye amma velakin bir tane bile bulamadım ve açıkçası dayanamadım. Gözlerimden süzüldü yaşlar. Orada şuan kıyamet kopuyor. Kızlı erkekli yaşlısı genci direniyor.Keşke insan gibi muamele görseler..  İyi ki varsınız !  Kalbim sizinle.

Bugünlerin anlam ve önemi için..